LEHEB SURESİ
B
"Ebû Leheb'in İki eli kumsun (yok olsun o), zâten yok oldu ya. Ne malı ne de kazandığı onu (Allah'ın kahrından) kurtaramadı." (Lelıeb: 1-2)
u Ebû Leheb'in helak olması için bir duadır. Allah bunu kabul etmiştir. Bu yüzden onun çok olan serveti ve geniş saltanatı kendisini kurtaramamıştır.
Ebû Leheb, ResûluIIah'ın amcasıdır. Ama o, Resûlullah'a karşı, insanların en cüretkârı ve O'nu yalanlamada en hızlılarıdır. Ravilerin dediğine göre: Peygamber safa tepesine çıktı ve, "Ey Fehr oğulları, Ey Adİy oğulları -tamamen Kureyş boylarını sayarak- toplanın!" diye seslendi. Gelemeyenler, yerine haber getirmesi için bir başkasını gönderdiler! Ebû Leheb ve Kureyş geldi. Peygamber dedi ki: "îşte bakın, gördünüz mü? Şu vadinin arkasında size saldıracak olan ova dolusu at var, diye size haber versem, bana inanır mısınız?"
Dediler ki: "Evet, senden doğruluktan başkasını görmedik!" Dedi ki: "Şiddetli azabın önünde ben sizin için bir uyarıcıyım" -ve Allah'ın kendisini gönderdiğini zik-retti-
Bunun üzerine Ebû Leheb dedi ki: "Eli kuruyası, günü mahvettin. Bunun için mi bizi topladın?!" Bunun üzerine sûre indi.
Söylendiğine göre: Ebû Leheb, bir taş alıp Peygamber'e attı ve ayak topuğunu kanattı. İster doğru olsun ister olmasın önemli değil. Diğer amcalar dışında Ebû Leheb, şiddetli düşmanlıkta tek olmuş ve bunu ölene dek sürdürmüştür.
Ebû Leheb'in düşmanlığı, evlatlarına kadar uzanmış ve onlar Peygamber'in kızları olan hanımlarını boşamişl ardır.
Düşmanlık, hasımlıkta azılı, şerli, otoriter bir kadın olan Ebû Leheb'in hanımına geçmiştir. O kadın Muhammed'e dil uzatmış ve ev ev gezerek onu hicvetmiştir.
Ebû Leheb'in hanımı, Mekke'nin yöneticisi ve savaşta Mekke'nin sancağının ta-
Leheb Süresi ¦ 697
Kur'ân-ı Kerîm'in Konulu Tefsiri
şıyıcısı olan Ebû Süfyan'ın kızkardeşidir.
"Ebû Leheb'in iki eli kurusun (yok olsun o) zaten yok oldu ya." (Leheb: 1)
Bu sûre, İslâm'ın ilk günlerinde inmiştir. Adamın, daha bundan sonra İslâm'a girmesiyle sûreyi yalanlamaya gücü yeterdi. Ama O, ölene kadar din düşmanı kaldı. Bunun için âyet, O'nun hakkında doğru söyledi:
"Alevli bir ateşe girecektir (O). Karısı da odun hamalı olarak. Boynunda hurma lifinden (örülmüş) bir ip (bulunacaktır)." (Leheb: 3-5)
Kadın, yönetici evinden gelme. Bu yüzden odun taşımakla meşgul olmaktan uzaktır. Âyette kastedilen, kadının savaşı körüklemek ve düşmanlığı tahrik etmek için çalışmasıdır. Aynen dedikoducuların ve fitne çıkaranların yaptığını yapmaktadır.
Ebû Leheb'in, ölene kadar Resûlullah'ı hep kardeşi Ebû Talib'in bakımını üstlendiği zayıf bir yetim olarak gördüğü bellidir. Bunun için rabbânî sîrete ve semavî mirasa konduğunu fark edememiş, okunan Allah'ın âyetlerini ve basîretiyle nurlanmayı düşünememiştir. Ebû Leheb, kör olarak yaşamış ve kör olarak ölmüştür...
698 - Nisa Sûresi